Proweniencja: Wielka Brytania, Staffordshire
Warsztat: nieznany
Fajans delikatny; jasna, miałka glinka, odlew w matrycy składanej, obróbka ręczna, suszenie, wypalanie tradycyjne na biskwit, nanoszenie glazury ze związkami miedzi (ang. Copper Lustre), drugie wypalanie w atmosferze redukcyjnej, malowanie emaliami na powierzchni lustru, trzeci wypał końcowy, tradycyjny.
Lustr – metaliczna glazura powstała w wyniku wypalania bez dostępu tlenu, tzw. redukcyjnego, w temperaturze ok. 800o C wyrobów, których powierzchnia pokryta została tlenkami metali, takich jak miedź lub srebro.
Wymiary: wys. 13 cm, średnica stopy 7,5 cm
18 kwietnia 1925 roku pani Kre[s]mer z Ryjewa (niem. Rehhof) podarowała do zbiorów kwidzyńskiego Muzeum Regionalnego złocisty dzbanek z epoki wiktoriańskiej (ryc. 1).
Dzbanek typu nalewka, o ośmiobocznej, fazowanej stopie i tak samo fazowanym korpusie, który przechodzi w szeroki lejkowaty wylew z równie szerokim dziobkiem. Ucho zbudowane z trzech ceowników dolepione zostało do miejsca największej wydętości brzuśca i do krawędzi wylewu.
Korpus, którego szeroki, przysadzisty brzusiec jest dodatkowo fazowany na kształt kosza ozdobiono szkliwem złocistego lustru a na nim dwoma malowanymi bukietami kwiatowymi.
———————————————————————————————————————————————-
Naczynia ozdobione techniką złocistego, srebrzystego i różowego lustru (niem. Gold-pötte) w epoce wiktoriańskiej obok kiczowatych figurynek dogów i scenek rodzajowych, uważane były za modne, oryginalne, ekskluzywne przedmioty i nabywano je na prezenty. Produkowano je w manufakturach w Saffodshire, Liverpoolu, Swansea i Bristolu w latach 1840-1870. Na masową skalę przewożono je na statkach z północnych wybrzeży Anglii do portów europejskich nad Morzem Bałtyckim, gdzie znajdowały licznych nabywców pośród marynarzy i ich rodzin w Meklemburgii, w Północnym Szlezwiku, na Rugii, w Danii, w Finlandii a nawet w dalekiej Rosji. Oprócz Niemców i Skandynawów najchętniej nabywali je mieszkańcy Gdańska, Słupska, a zwłaszcza Kaszubi. Kwidzyński zaginiony egzemplarz złocistego dzbanka znajduje analogię w meklemburskich zbiorach (ryc. 2). Podobnie malarsko emaliami dekorowane są naczynia lustrowe z serwisu herbacianego (ryc. 3) pochodzące z Rewy (pow. Puck) na Kaszubach (zob. Rudolph Wolfgang, Sailor Souvenirs. Stoneware, Faiences and Porcelain of three Centuries, Leipzig 1985, s. 82–89, 94, il. 72, 78).
Bibl.: Inventar Heimat Museum Marienwerder 1925-1944, s. 6, poz. 43.
(oprac. dr B. Pospieszna)
