Nauczyciel, wydawca źródeł historycznych, historiograf Olsztyna. Urodzony w Lidzbarku Warmińskim, do gimnazjum uczęszczał w Kętrzynie. Od 1885 roku na uniwersytecie królewieckim studiował najpierw teologię, następnie geografię i historię. W 1894 roku zdał egzamin państwowy. W 1901 roku przybył do Ostródy i objął posadę starszego nauczyciela w gimnazjum, by później zostać profesorem. W 1903 roku magistrat miasta Olsztyna powierzył mu zadanie napisania historii tego miasta. Okazją do stworzenia wydawnictwa był jubileusz 550-lecia nadania praw miejskich Olsztynowi. Decyzja rady wzbudziła sprzeciw środowiska naukowego, szczególnie zaś członków Historischerverein für Ermland. Ostatecznie na jubileusz Bonkowi udało się wydać książkę pt. Beiträge zur Geschichte Allenstein. Festschrift zur Feier des 550 jährigen Stadtjubiläums am 31 Oktober 1903. Jednakże praca nad tym dziełem zajęła mu blisko 30 lat, a jej efektem było wydanie dziesięciu tomów historii tego miasta. Bonk na zlecenie Zarządu Odbudowy Zamku, dla potrzeb odbudowywanego zamku w Malborku, dokonał wypisów źródłowych dotyczących zamku z archiwum w Królewcu. Pracę swą wykonał w okresie od stycznia do października 1896 roku. W rezultacie powstał rękopiśmienny tom zatytułowany Das grosse Aemterbuch des deutschen Ordens. Original im Archiv zu Königsberg i./Pr., który obecnie znajduje się w zbiorach Biblioteki Muzeum Zamkowego w Malborku. Rękopis zawiera wypisy źródłowe dotyczące zamków, dworów i folwarków zakonu krzyżackiego w Prusach. Źródło to stało się podstawą wydania drukiem w 1921 roku w Gdańsku książki Das Grosse Ämterbuch des Deutschen Ordens. Tom do druku przygotował Walther Ziesemer, a druk sfinansowało Towarzystwo Odbudowy i Upiększania Zamku Malborskiego.
Powierzenie Bonkowi tego zadania mogło wiązać się z jego przeszłością, tym bardziej iż studiował historię na tamtejszym uniwersytecie i z pewnością zaznajomiony był z zasobem królewieckiego archiwum. Kontrolę nad całym przedsięwzięciem sprawował ówczesny dyrektor archiwum dr Erich Julius Joachim (1851−1923). Jako autor wielu prac i esejów, pośród których jedną z ważniejszych była czterotomowa praca dotycząca polityki ostatniego mistrza krzyżackiego w Prusach Albrechta von Brandenburg, czy też dzieła Das Marienburger Tresslerbuch (Königsberg 1896), był z pewnością idealnym przewodnikiem Bonka po archiwaliach zakonnych zgromadzonych w Królewcu.
(oprac. A. Siuciak)