Warsztat: nieznany, prawdopodobnie z okolic Beijing (Pekin) lub Shenyang
Detal architektoniczny; glina palona; odciskanie w matrycy, obróbka ręczna, wypalanie
Wymiary: nieznane
Proweniencja: Chiny, dynastia Ming, okres cesarza Chongzhen (1628–1644) lub dynastia Qing, okres cesarza Kangxi (1644–1722).
W 1909 roku 25 sztuk szkliwionych i terakotowych detali architektonicznych z prowincji Shaanxi i Shantung przekazał w darze do Malborka ówczesny attachè ambasady niemieckiej w Pekinie, Ernst Börschmann (1873-1949), późniejszy sinolog i założyciel Seminarium Sinologicznego na Uniwersytecie Fryderyka Wilhelma w Berlinie. Börschmann w liście do Conrada Steinbrechta napisał, iż prawdopodobnie te i inne dostarczone wówczas dachówki datuje na okres panowania cesarza Kangxi z dynastii Qing. Zatem najstarsze mogły pochodzić jeszcze z pierwszej połowy XVII wieku.
Yama (Jama) – hinduistyczny bóg śmierci, władca piekieł był dla Chińczyków gwarantem spotkania ze zmarłymi w zaświatach, zapewniając ciągłość rodzinie poprzez jej męskich potomków.
Kuan-ti – chiński dowódca w służbie cesarza Liu Beia (161–223 n.e.). Z czasem jego figura utożsamiana była z bogiem wojny. Chronił on ludzi przed złem i niesprawiedliwością.
Dachówki z figurkami tych bogów umieszczane na kalenicach domów miały znaczenie apotropaiczne. Chroniły przed złem, chorobami i klęskami. Zapewniały mieszkańcom bezpieczny byt.
Lit.: Nachrichten der Königlichen Schloßbauverwaltung zu Marienburg Westpr. über die Tätigkeit in den Baujahren 1909, 1910 und 1911, (1911), s. 13; E. Börschman, Chinesische Baukeramik, Berlin 1927 s. 58, 63, 90; Przywracanie historii. Losy malborskich zbiorów po II wojnie światowej: katalog wystawy w Muzeum Zamkowym w Malborku, red. A. Siuciak, Malbork 2015, s. 126.
Źródło: APM, sygn. 206/549, s. 214–222; MBj. 1910, fot. 5.
(oprac. dr B. Pospieszna)
