Niemcy, Hesja, Marburg; prawdopodobnie garncarnia Johanna Heinricha Schneidera, 1809–1836
Wyrób garncarski; glina, barwne szkliwa emaliowe; toczenie na kole, angobowanie, nakładanie plastycznych aplikacji, szkliwienie, wypalanie; wymiary nieznane
Nr przedwojennego inwentarza: nieznany
Nr w bazie strat wojennych: 67487
Historia: sposób nabycia oraz data pozyskania do zbiorów zamkowych nieznane; w 1908 roku przechowywany był na najniższej półce pierwszej oszklonej witryny w magazynie kolekcji ceramiki na podstryszu we wschodnim skrzydle Zamku Wysokiego. W 1945 roku ta część zamku została zburzona ostrzałem artyleryjskim; dalsze losy i data utraty nieznane.
Jednouchy dzban o beczułkowatym korpusie i wychylonej, wałeczkowato pogrubionej krawędzi wylewu z wyprofilowanym zagłębieniem, pryzmatycznym dzióbkiem. Dekoracja na korpusie pod wylewem w postaci jaśniejszych aplikacji z pełną rozetą i podłużnymi, nieco lancetowatymi liśćmi, ułożonymi wachlarzowato po ukosie. Ucho taśmowate o linii ucha ludzkiego.
Komentarz: Najniższą półkę w pierwszej witrynie magazynowej w 1908 roku zajmowało szereg naczyń o różnych kształtach, rozmiarach oraz przeznaczeniu, które charakteryzowały się wspólną cechą dekoracji, a mianowicie plastycznymi, barwnymi aplikami w postaci kwiatów, liści, perełkowania, napisów inskrypcyjnych umieszczanych na ciemniejszych, najczęściej dwubarwnych – brązowo-pomarańczowych, gładkich tłach. Było to tzw. naczynie marburskie (niem. Marburger Ware). Kwiatowe apliki były charakterystyczne dla garncarni Johanna Heinricha Schneidera z lat 1809–1836. Ta rodzinna garncarnia działała jeszcze w latach 30. XX wieku.
(oprac. dr B. Pospieszna)
Źródło: Marienburger Baujahr, 1908, fot. 4 (fragment)