Tradycyjnie, już od lat, z końcem września Muzeum Zamkowe w Malborku kończy sezon turystyczny. Podobnie było przed 130 laty z sezonami budowlanymi, toczącymi się corocznie podczas prac konserwatorskich w okresie tzw. scjentystycznej restauracji zamku. Z tego powodu publikowane cyklicznie od 1894 roku Sprawozdania Zarządu Towarzystwa Odbudowy i Upiększania Zamku Malborskiego retrospektywnie obejmowały zwykle trzyletnie okresy, rozpoczynające się i kończące dniem 1 października.
Sprawozdania składano na walnych zgromadzeniach członków Towarzystwa na początku grudnia roku zamykającego raportowany okres. Po zatwierdzeniu przez zgromadzenie kierowano je do druku i w tej formie ukazywało się w kolejnym roku. Zatem pierwszy zeszyt, obejmujący okres od 1 października 1890 do 1 października 1893 roku, wydany został w Gdańsku w 1894 roku i zawierał treść zaakceptowaną przez członków Towarzystwa na walnym zebraniu w dniu 8 grudnia 1893 roku.
Sprawozdania, których odbiorcami byli przede wszystkim członkowie Towarzystwa, miały jasno i skrótowo relacjonować realizację celów założonych w statucie. Poza tym rzetelne informowanie społeczeństwa miało swój pragmatyczny wymiar. Chodziło o zjednywanie osób zainteresowanych dziełem odbudowy krzyżackiej warowni, do czynnego jej wspierania poprzez akcesję do Towarzystwa.
Ukazujące się do początku lat 40. XX w. Sprawozdania, których polskojęzyczną i krytyczną wersję przygotowujemy, stanowią istotne świadectwo społecznego poparcia dla przedsięwzięcia, które już wtedy było oceniane jako jedna z ważniejszych tego typu realizacji. Dodatkowo, zwłaszcza po geopolitycznych skutkach II wojny światowej, stały się one niebagatelną podstawą źródłową dla nowych opiekunów i badaczy dziejów zamku w Malborku. Właśnie te aspekty będziemy starali się uwypuklać w kolejnych postach, które zamieszczać będziemy aż do czasu wydania i promocji tomu zawierającego komplet Sprawozdań.
By zilustrować merytoryczną wartość publikacji Zarządu Towarzystwa Odbudowy i Upiększania Zamku Malborskiego przytoczymy w całości drugi akapit pierwszego ze sprawozdań:
Budowlana restauracja Zamku Wysokiego została w tym okresie doprowadzona do końca, a wkrótce będzie również ukończone upiększanie wnętrz w dawnej wspaniałości. Z drugiej strony udało się Towarzystwu utworzyć w tym okresie kolekcje, które już teraz stanowią cenną ozdobę powstającego na nowo zamku, a przy dalszej trosce i pomnażaniu sprawią, że stara twierdza Zakonu stanie się centrum badań nad historią naszych rodzimych prowincji – Prus Wschodnich i Zachodnich.
W drugiej części zacytowanego wyimka sprawozdawcy sformułowali strategiczne założenia, wspierane przez Towarzystwo w zakresie gromadzenia zbiorów zamkowych i co się z tym wiąże także intelektualno-naukowego programu jego przyszłej działalności. Dość powiedzieć, że pominąwszy szczegóły i narracje narzucane przez kolejne władze (II i III Rzesza Niemiecka, Polska Ludowa), jest on nadal aktualny.
Na koniec jeszcze, krótki komentarz dotyczący cytatu o zamknięciu zasadniczych prac w obrębie zamku konwentualnego (Zamek Wysoki). Właśnie z tej okazji, w roku wydania tego sprawozdania (tj. 1894), obyły się na zamku uroczystości z udziałem dworu cesarskiego Wilhelma II. Z nieznanej nam przyczyny kolejne sprawozdanie opublikowano dopiero w 1899 roku, pomijało ono zatem przedział sprawozdawczy od 1 października 1893 do 1 października 1896, w związku z czym wydarzenie to nie zostało zrelacjonowane. Szczęśliwie przygotowania zamku do tej uroczystości zostały utrwalone na fotografiach, dlatego publikujemy ich wybór, jako wizualne świadectwo wydarzenia.
(oprac. B. Butryn)
Strona tytułowa pierwszego zeszytu Sprawozdań.
Marienburg Baujahr, 1984, il. ←19 i ↑30.
Marienburg Baujahr, 1984, il. 21 i 28.