Johann Heinrich Hoorn (1788–1836)

Urodzony w roku 1788 w odległym Emden, w północno-zachodnich Niemczech, Johann Heinrich Hoorn, rysownik, litograf; twórca pejzaży architektonicznych i portretów w roku 1813 zamieszkał w Elblągu. W mieście tym pozostał do śmierci, która nastąpiła w roku 1836, pracując jako nauczyciel rysunku w tutejszym Gimnazjum. Artysta ten wykonał wiele widoków rejestrujących wygląd dziewiętnastowiecznego Elbląga i jego najbliższych okolic. Prace Hoorna znane są głównie z litografii ołówkowych, publikowanych w cyklach we współpracujących ze sobą oficynach Augusta Heinricha Rahnke z Elbląga i berlińskiej kierowanej przez Louisa Sachse. W latach trzydziestych XIX stulecia artysta wydał m.in.: dwuczęściowy (składający się z 24 ilustracji) album Erinnerungsblätter an Elbing und die umliegende Gegend przedstawiający widoki miasta Elbląga i jego najbliższej okolicy oraz cykl widoków zatytułowany Das Schloss Marienburg in seinem Innern und Äußern, ukazujący panoramy zamku malborskiego, jego budowle i wnętrza [il. 1]. Album malborski miał dwa wydania. Pierwsze zostało opracowane w oficynie Rahnke’go dla księcia Aleksandra Mikołajewicza (późniejszego cara Aleksandra II). Drugie dedykowano następcy tronu pruskiego Fryderykowi Wilhelmowi (późniejszemu Fryderykowi Wilhelmowi IV). Do dwóch kompozycji przedstawiających przedsionek przed kaplicą Wielkiego Mistrza oraz fasadę Pałacu Wielkich Mistrzów w zimowej szacie nawiązał w 1835 roku Friedrich Christoph Dietrich (1779–1847), ilustrując w technice drzeworytu sztorcowego, artykuł Zakony Rycerskie, opublikowany w „Muzeum Domowym“ przez Franciszka Salezego Dmochowskiego.

(opr. J. Lijka)