Karl Adam Max Jaquet urodził się w 1836 r. w Rastenburgu (dzisiejszy Kętrzyn). W Berlinie odbył studia medyczne, zdobywając specjalizację ginekologiczną. Początkowo prowadził praktykę lekarską, był także tajnym radcą sanitarnym. W 1904 r. porzucił zawód i zajął się pasją kolekcjonerską, rozbudowując prywatny zbiór numizmatów. Odegrał kluczową rolę w powstaniu gabinetu numizmatycznego na zamku w Malborku. Za pośrednictwem Towarzystwa Odbudowy i Upiększania Zamku Malborskiego przekazał do zamku gromadzoną przez lata kolekcję. Honorowa postawa donatora miała zapewne związek z wydaną przez Towarzystwo w 1892 r. odezwą do społeczeństwa, nawołującą do przekazywania darów do zamku. Jaquet wsparł Towarzystwo trzykrotnie. W 1891 r. podarował około 5000 obiektów, co odnotowuje sprawozdanie z lat ze 1890−1893: Licząca około 5000 obiektów kolekcja obejmuje 1800 monet Zakonu Niemieckiego – o 600 więcej niż wylicza podstawowa historia monet Vossberga – 1700 monet i medali wschodniopruskich z lat 1525–1811, aż do zamknięcia mennicy królewieckiej, i pewną liczbę medali od 1811 r. do czasów obecnych, około 550 monet i medali gdańskich, 450 toruńskich i 350 elbląskich, na koniec pełny zestaw monet i liczne medale południowo-pruskie i kilka nadzwyczaj rzadkich monet z Prus Królewskich z roku 1796. Dar z 1902 r. obejmował 2700 sztuk monet – wśród nich m.in. numizmaty Prus Wschodnich, także miast Gdańska, Elbląga i Torunia; monety brandenburskie i Fryderyka Wielkiego aż do założenia Rzeszy; monety z Pomorza, Śląska, Saksonii, Frankfurtu, Düsseldorfu i Hanoweru; pojawiły się także rzadkości w postaci pruskich monet próbnych z 1812 r. Wśród 650 medali znalazły się emisje Fryderyka Wielkiego, Fryderyka Wilhelma III oraz jego następcy – Fryderyka Wilhelma IV. Numizmaty te eksponowane były podczas uroczystości poświęcenia zamku 5 czerwca 1902 r. Dar z 1905 r. przyjęty został do zbiorów na podstawie zarządzenia z dnia 7 marca 1906 r. Obejmował on monety Fryderyka Wilhelma I Wielkiego Elektora, Fryderyka III, numizmaty królów pruskich: Fryderyka I, Fryderyka Wilhelma I, Fryderyka II Wielkiego, Fryderyka Wilhelma II oraz Fryderyka Wilhelma III.
Wielkoduszność i hojność fundatora została doceniona przez zarząd Towarzystwa, poprzez nadanie Jaquetowi honorowego członkostwa w stowarzyszeniu. Ponadto 6 maja 1906 r. Towarzystwo na cześć protektora z okazji jego 70 urodzin wyemitowało medal, który wybito w pracowni L.Chr. Lauer Gmbh w Norymberdze. Solenizant otrzymał odbitkę w złocie. Emisje w srebrze oraz brązie można było nabyć w fabryce Lauera za kwotę – odpowiednio – 12,30 i 4,65 marek. Karl A.M. Jaquet zmarł w Berlinie w wieku 76 lat (1912 r.).
(oprac. J. Czarnowska)