Przejdź do treści
  • O projekcie
  • Straty
  • Odzyskane
  • Aktualności
  • Zbiory rozproszone
  • Ludzie
  • Publikacje
  • Baza źródeł
  • Galeria
  • Media
  • Kontakt
  • Polski
  • English
Menu
  • O projekcie
  • Straty
  • Odzyskane
  • Aktualności
  • Zbiory rozproszone
  • Ludzie
  • Publikacje
  • Baza źródeł
  • Galeria
  • Media
  • Kontakt
  • Polski
  • English
  • Straty

Nakrycie płócienne

autor: Elisabeth Reimer ?

miejsce pochodzenia: Bągart, powiat sztumski, woj. pomorskie

czas powstania: 1833

technika: haft biały

materiał: płótno lniane

wymiary: nieznane

sygnatura: Jacob Reimer Anno 1833; dawny numer W.Pr.1658 (Inventarbuch Heimatmuseum Westpreussen, s. 351)

data utraty dzieła: w czasie II wojny światowej.

Nakrycie do łóżka z baldachimem zostało zakupione w 1929 r.  za kwotę 50 marek od pani Jost z Prabut (mieszkającej wcześniej w Mątowskich Pastwiskach). Centralna część była zdobiona wyhaftowanym motywem drzewka życia umieszczonym w naczyniu z wodą. W tej technice została dodana sygnatura: Jacob Reimer Anno 1833.  Do wykonania poszczególnych elementów haftu zastosowano następujące ściegi: atłasek wypukły, wałeczek, sznureczek, ażur wysnuwany, siateczkę cerowaną oraz mereżkę. Wykorzystano również haft dziurkowany. Warto podkreślić, że całość kompozycji odznacza się znaczną lekkością i  subtelnością linii. Nakrycie wykonano zapewne z delikatnego płótna lnianego.

Na zachowanym monochromatycznym wizerunku zabytku (dia 404) został przedstawiony wertykalny podział tkaniny na pasy. Część centralna nakrycia a także partie zewnętrzne posiadają taką samą barwę. Natomiast haft oraz wąskie pasma obramiające środkową wstawkę wykazują nieco odmienny jaśniejszy kolor. Niestety nie zachowała się żadna wzmianka, potwierdzająca rzeczywisty kolor nakrycia. Biel zapewne odzwierciedlają elementy haftowane oraz jasne pasma. Należy bowiem pamiętać, że bielizna pościelowa w  XIX w. w regionie była zdobiona z reguły białym haftem. Trudno jednak powiedzieć, czy  ciemniejsze elementy są odzwierciedleniem odmiennej barwy, czy  jedynie delikatność tkaniny spowodowała, że tło podkładu fotografii wpłynęło na utrwaloną kolorystykę.

Warto zauważyć, że w nakryciu zastosowano kilka rodzajów ściegów hafciarskich. Przy wykorzystaniu jednego koloru nici miało to duże znaczenie, gdyż budowało bogatą fakturę powierzchni. Pasiasty charakter może być związany nie tylko z  technologią wykonania ale także, a może przede wszystkim z przywiązaniem do pewnych tradycji. Nakrycie niniejsze to przykład wzornictwa i stylistyki stosowanych w latach 30. XIX wieku na   Dolnym Powiślu.

(oprac. J. Jezierska)

Zbiory Muzeum w Kwidzynie; dia 404.

PrevPoprzedniWitraż „Dietrich von Bern” z Wielkiego Refektarza
NastępnyStraty w zakresie numizmatyki, cz. 5Next

© Muzeum Zamkowe w Malborku. Wszystkie prawa zastrzeżone.

Projekt i wykonanie: agencja reklamowa artbeat