autor: Firma Radler & Söhne (?)
miejsce powstania: Hildesheim
czas powstania: pomiędzy 1897 a 1899 rokiem
technika: odlew
materiał: brąz
wymiary: wys. 117 cm
dawny numer inwentarza: 239
Stopa okrągła z kryzą i niskim cokołem, ze stożkowym ażurowym płaszczem, z którego wyprowadzony jest trzon świecznika. Na stopie plastyczne figury trzech identycznych lwów, rozdzielonych dekoracyjnymi ażurami płaszcza, w postaci wimpergi flankowanej przez parę, stojących na tylnych łapach lwów. Trzon okrągły w przekroju z: guzem w miejscu przejścia z płaszcza, nodusem w formie kapliczki z czterema arkadami w oprawie imprezowej, w których umieszczono postaci ludzkie, podwójnym pierścieniem i głowicą stanowiącą podporę głębokiej miskowatej profitki z kolcem. Głowica dekorowana dwiema półplastycznymi postaciami ludzi w strojach mieszczańskich.
Świeczniki wiernie powtarzają formę zabytku pochodzącego z kościoła św. Michała w Hildesheim, przeniesionego na początku XIX w. do kościoła św. Magdaleny.
Analiza wydatków na wyposażenie restaurowanego wnętrza kaplicy św. Anny i kościoła NMP wskazują, że pierwotnie zamówiono jeden świecznik, który był gotowy w marcu 1897 roku. Był on czasowo eksponowany w części wschodniej kościoła dolnego, tuż przy płytach grobowych wielkich mistrzów. W 1899 roku zamówiono drugi bliźniaczy egzemplarz, i tak powstałą parę, na stałe umieszczono w kościele górnym, co potwierdza wydane drukiem Sprawozdanie Zarządu Towarzystwa Odbudowy i Upiększenia Zamku Malborskiego za okres od 1 października 1896 do 1 października 1899 r. Tam kandelabry ustawione były w zależności od potrzeb, przed ołtarzem głównym lub ołtarzem środkowym.
(oprac. B. Butryn)
Marienburg Baujahr, 1903, il. 3.