W środowe popołudnie, kustosz Gabinetu Rycin Muzeum Zamkowego w Malborku, prowadziła opowieść o zbiorach wedut zgromadzonych w zamku do 1945 roku. Wykład z prezentacją slajdów miał klasyczną akademicką strukturę. We wprowadzeniu zarysowano narodziny i emancypację gatunku malarstwa wedutowego w Europie. W tej części przeprowadzono krótką charakterystykę bazy źródłowej, dzięki której możliwa jest ogólna rekonstrukcja ilościowa i jakościowa przedwojennego zasobu wedut (odbitek graficznych na papierze). W rozwinięciu pani kustosz przeprowadziła chronologiczną analizę rozwoju weduty ukazującej zamek w Malborku (czy też ogólnie Malbork – zamek wraz z miastem), oraz omówiła konkretne przykłady odbitek znajdujących się w dawnym zasobie.
W tej części szczególnie akcentowano znaczenie: najstarszego ujęcia zamku, umieszczonego w tle portretu wojewody i starosty Gerarda Denhoffa; albumu graficznego Fricka-Gillego (z okresu poprzedzającego odbudowę); zestawu akwarelowych kompozycji J.C. Schultza, które powstały jako pierwowzory dla planowanego drugiego albumu graficznego (ilustrował realizację założeń tzw. romantycznej restauracji), który niestety nigdy nie powstał (w efekcie tego przedsięwzięcia powstały tylko dwie wielkoformatowe plansze, z zakładanych co najmniej dziesięciu).
W części podsumowującej padły istotne stwierdzenia, co do charakteru i natury nieistniejącego dziś zbioru widoków zamku w Malborku. W ocenie prelegentki miał on znaczenie praktyczne, służył jako materiał pomocniczy do przygotowania planów odbudowy poszczególnych partii zamku. Nie był tworzony z intencją gromadzenia wytworów artystycznych, choć takie walory niewątpliwie posiadał.
Prezentacja ze spotkania – TUTAJ
(oprac. B. Butryn)