autor: nieznany
miejsce pochodzenia: Rudniki, gm. Ryjewo, powiat kwidzyński
czas powstania: II poł. XIX wieku
technika: wycinanka
materiał: papier, ramka z drewna brzozy
wymiary: 42×34,5 cm
sygnatura: pod motywem rodzinnego stołu monogram A.ECK.I.E.M.E.
Inventar Heimat Museum Marienwerder 1925-1944, poz. 629, s. 52.
Niniejszy obrazek to przykład popularnej w XIX i początkach XX w. wycinanki z papieru. Został oprawiony i zapewne pełnił rolę obrazka ściennego. Do Muzeum Regionalnego Prus Zachodnich w Kwidzynie (Heimatmuseum Westpreussen in Marienwerder) trafił w 1925 r. jako wypożyczenie od Herna Baechera (Bächera) z Rudników.
Na obrazku została przedstawiona scena rodzinna przy stole, charakterystycznym dla stylu Ludwika Filipa, rozwijającego się w drugiej ćwierci XIX wieku. Centralny motyw, utrzymany w ciemnej kolorystyce został otoczony zdecydowanie jaśniejszym wieńcem z kwiatów. Przedstawiona rodzina to mężczyzna i kobieta, siedzący na krzesłach oraz stojący przy stole pomiędzy nimi chłopiec. Na stole stoją dwa dzbanki i filiżanka. Kobieta trzyma w prawej dłoni mniejszą filiżankę. Szczególnie interesujące w tym wizerunku wydaje się stosunkowo dokładne odzwierciedlenie odzieży.
Mężczyzna jest ubrany w spodnie i odcinaną w pasie (ewentualnie sięgającą do pasa) kamizelkę, prawdopodobnie z 2 kieszonkami. U nasady głowy, spod kamizelki, wysuwa się biały kołnierzyk lub stójka. Włosy mężczyzny nieco dłuższe za uszami, z tyłu sięgają karku. Od góry chroni je nakrycie głowy. Analogiczny strój posiada stojący pośrodku chłopiec. Jedyną różnicą jest u niego brak nakrycia głowy. Ubiór kobiecy składa się z długiej sukni z bufiastymi rękawami w partii przyramiennej oraz falbanką u dołu spódnicy, a także zapaski wiązanej z przodu na kokardkę. Górną część dekoltu przykrywa prawdopodobnie niewielka chusteczka lub kołnierz zakończony koronką, gdyż ta partia sukni została podkreślona poprzez aplikację taśmy. Głowę kobiety zdobi wiązany pod szyją na kokardę czepiec z wyraźnie wydzielonym denkiem i rodzajem falbanki wokół twarzy.
Warto podkreślić, że wieniec z kwiatów jest dość charakterystyczny i w swej stylistyce niewiele różni się od motywów haftowanych czy też wyszywanych przy pomocy kolorowych koralików. Przykłady takiego wzornictwa powszechnie występowały w dekoracji wnętrz mieszkalnych w XIX w.
Obrazek zaginął w trakcie II wojny światowej. Pozostała jedynie jego fotografia.
(oprac. J. Jezierska)
