Pułkownik, dyrektor Muzeum Wojska Polskiego w Warszawie. Kształcił się w gimnazjum w Warszawie, rozpoczął również studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Warszawskiego. Ochotnik Szwadronu Ziemi Mazowieckiej oraz uczestnik wojny polsko-bolszewickiej. Karierę wojskową zapoczątkował kursem w Centralnej Szkole Kawalerii w Grudziądzu, ukończonym stopniem podchorążego. Brał udział m.in. w bitwie pod Bzurą, Zbrożkową Wolą; dowodził 7 pułkiem Strzelców Konnych w bitwach o Sieraków, pod Truskawiem itd. 19 września ciężko ranny, do marca 1940 roku przebywał w szpitalu w Warszawie. Oddany służbie, aktywnie angażował się w sprawy wojskowe, za co wielokrotnie awansował. Po wyzwoleniu Warszawy dostał nominację na kierownika Muzeum Wojska. Jednym z ważniejszych zadań w tym czasie, oprócz remontu zrujnowanego gmachu muzeum, było podjęcie starań o ustalenie losów rozproszonych zbiorów muzeum. W trakcie jednej z podróży poszukiwawczych zainteresował się zamkiem w Malborku. W sierpniu 1945 roku w zamku utworzono Oddział Nr 1 Muzeum Wojska. W związku z tym, iż stan zamku był bardzo zły, pozostawione w nim zbiory m.in. broni, sztuki sakralnej, mebli oraz książek zostały przewiezione do Warszawy i rozdysponowane częściowo w Muzeum Wojska, Muzeum Narodowym oraz stołecznych bibliotekach. W styczniu 1947 roku odbyło się oficjalne przekazanie do Muzeum Narodowego najcenniejszych obiektów sakralnych odkrytych w Malborku m.in. Poliptyku Grudziądzkiego, dyptyku komtura Dagistra Thielego von Lorich czy kielicha gotyckiego.
(oprac. A. Siuciak)
Il. za: Przywracanie historii. Losy malborskich zbiorów po II wojnie światowej, red. A. Siuciak, Malbork 2015, s. 233.
MZ. Brzezicki, Wojsko przydaje się wszędzie. Jak kapitan Koszela odkrył skarb w Malborku, Żołnierz Polski, 1946, nr 43 (59), s. 3 [z dn. 22-28.XI.].