Inżynier budownictwa, pionier fotogrametrii. Studiował budownictwo w berlińskiej Akademii Budowlanej. Po studiach został mianowany przez rząd pruski inspektorem budowlanym. Jego pierwszym poważnym przedsięwzięciem była inwentaryzacja zabytkowej katedry w Wetzlar. Podczas tych prac, w 1858 r., uległ nieszczęśliwemu wypadkowi, spadając z dużej wysokości, z wieży katedry. To wydarzenie spowodowało punkt zwrotny w jego postrzeganiu dotychczasowych sposobów inwentaryzacji zabytków architektury. Tak narodził się pomysł opracowania metody pomiaru zabytków za pomocą zdjęcia fotograficznego. Realizacja tego innowacyjnego pomysłu nie byłaby możliwa bez skonstruowania specjalnie dostosowanego aparatu fotograficznego. Dopiero po 25 latach prac i udoskonalania metody, zyskała ona uznanie rządu pruskiego, doprowadzając do powstania w 1885 roku w Berlinie Królewskiego Pruskiego Instytutu Fotogrametrii, który istniał do 1945 roku. W okresie funkcjonowania instytutu zinwentaryzowano tym sposobem blisko 2000 obiektów architektury, głównie na terenie Niemiec. Conrad Steinbrecht, który zapoznał się z ideą Meydenbauera, sprowadził go do Malborka. Efektem tej wizyty było wykonanie w 1885 roku 102 negatywów fotogrametrycznych, z czego 69 stanowiły widoki zamku, natomiast 33 przedstawiały wnętrza zamkowe.
W zbiorach Biblioteki Muzeum Zamkowego w Malborku znajduje się album fotograficzny o wymiarach 50,5 x 43,5 x 5,5 cm, oprawiony w tekturę i półskórek, zawierający 30 odbitek zdjęć wykonanych przez Meydenbauera podczas jego pobytu w Malborku. Są to głównie zdjęcia przedstawiające bryłę i poszczególne części kompleksu zamkowego oraz wnętrza, przeważnie zespołu rezydencjonalnego wielkich mistrzów na Zamku Średnim.
(oprac. A. Siuciak)
Reprod. za: Jörg Albertz, Albrecht Meydenbauer. Pioneer of photogrammethric documentation of the cultural heritage, [w:] Proceedings 18th International Symposium CIPA, ed. Jörg Albertz, Potsdam 2002, s. 22.
