miejsce powstania: Niemcy
czas powstania: 1894 rok
technika: stolarka, snycerka
materiał: drewno dębowe
wymiary: wys. 120; szer. 64; gł. 74 cm
data utraty dzieła: 1945−1950
obecne miejsce przechowywania: nieznane, być może zniszczony w marcu 1945 roku
Wykonany w konstrukcji skrzyniowej; na niskich, graniastych nogach, z prostokątną płytą siedziska. Korpus mebla z oparciem i podnóżkiem. Oparcie rozszerzające się ku górze, z dwoma, niewielkimi, prostokątnymi przeźroczami w dolnej części po bokach. Tył oparcia w całości pokryty niskim reliefem o motywie plecionki (u dołu, także od strony przedniej) i roślinnym (u góry). Oba narożniki oparcia w wyprowadzone ponad wysokość zagłowia w kształcie zwróconych do góry zwierzęcych pysków. Podłokietniki w formie łukowato wyciętych ścianek zakończonych uchwytami w postaci plastycznych figur mitologicznych zwierząt. Płycina ścianki frontowej pokryta niskim reliefem o motywie roślinnym. Pozostałe trzy płyciny wypełnione nieco wyższymi, lecz płaskimi, reliefami o rysunku figuralnym (przedstawione motywy nieznane), u dołu zakończone fartuszkiem pokrytym reliefem o motywie plecionki.
Siedzisko było kopią trzynastowiecznego tronu biskupiego z Blaker (region Akershus, Norwegia). Oryginał przechowywany jest w zbiorach Universitetets Oldsaksamling w Oslo.
Fotel stanowił bliźniaczą parę dla zabytku znajdującego się w zbiorze mebli pod numerem inwentarza MZM/MB/148.
Oba siedziska, zaginione i to znajdujące się w kolekcji zamkowej, posłużyły parze cesarskiej Wilhelmowi II i Auguście Victorii jako paradne siedziska podczas głównych uroczystości „Dni prowincji zachodniopruskiej”, które odbyły się na terenie zamku malborskiego 7 i 8 września 1894 r. Oba, stały się potem elementami mobiliaża Izby Konwentu na Zamku Wysokim, gdzie były stale eksponowane do 1945 r.
(oprac. B. Butryn)
