Mała teryna z motywem róży, 3. ćw. XVIII w.

proweniencja: Prusy Królewskie, Stolzenberg?

warsztat: nieznany

materiał: fajans pomorski, glina

technika: toczenie na kole, obróbka ręczna, szkliwienie obustronne, malowanie na surowym szkliwie związkami metali, prawdopodobnie tlenkami manganu i miedzi, wypał tradycyjny

wymiary: nieznane

dawny numer inwentarzowy: nieznany

data utraty zabytku: po 1945 r.

Na tym etapie badań nie udało się ustalić w jaki sposób Muzeum Regionalne w Kwidzynie weszło w posiadanie tego naczynia. Jednak było ono w zbiorach, gdyż potwierdza to fotografia archiwalna (nr neg. 369).

Mała, owalna teryna na niskim pierścieniu podstawy, z dwoma kabłąkowymi uchwytami ustawionymi poziomo w miejscu największej wydętości brzuśca. Wylew lekko zaoblony z wewnętrznym wrębem na pokrywkę. Na zewnętrznej powierzchni naczynia widoczne podszkliwne dookolne rowki. Z obu stron na brzuścu malowany motyw leżącej ulistnionej gałązki róży (il. 1). Stan zachowania: klejona

Na podstawie analogicznego zabytku z Muzeum Narodowego w Gdańsku, też zaginionego [inw. Kgm 1837], można sądzić, iż jej wysokość wynosiła około 10−14,5 cm. Gdański zabytek został zakupiony do zbiorów Kunstgewerbe Museum w 1891 r. i przypisywany garncarni ze Stolzenbergu.

Na zachowanej w zbiorach kwidzyńskich fotografii (nr 369) widać, że bez pokrywy była ona nieco wyższa od dzbanuszka (inw. HMM W.Pr. 160) stojącego obok (il. 2). Czajniczek (inw. HMM W.Pr.159) widoczny na tej samej fotografii zachował się do dziś w zbiorach (il. 3) i na tej podstawie określono barwność motywu zaginionej teryny.

Zob.: Straty wojenne Muzeum Miejskiego i Muzeum Rzemiosł Artystycznych w Gdańsku, t. 3: Straty w dziedzinie ceramiki, oprac. E. Kilarska, M. Gliński, Gdańsk, 2007, s. 156‒157 [kat. 47]; H.F. Secker, Die alte Töpferkunst Danzigs und seiner Nachbarstädte, Der Cicerone 7 (1915), s. 258, Abb. 21.

(oprac. dr B. Pospieszna)