autor: August Laubisch
miejsce powstania: Magdeburg
czas powstania: 1892 rok
technika: wycinanie, walcowanie, kucie, cyzelowanie, złocenie
materiał: żelazo
wymiary: Ø ok. 1 m
data utraty dzieła: prawdopodobnie zniszczony w marcu 1945 roku
Świecznik wiszący, na planie koła, na dziesięć świec. Ażurowa obręcz podzielona na dziesięć segmentów o kształcie leżącego prostokąta, ich pola wypełnione dekoracją o motywie wici ostu o niepowtarzającym się w żadnym z pól rysunku i układzie. Dolna krawędź obręczy imituje splot liny, górna blankowanie. Do obręczy, od wewnątrz, przyczepione dwoma nitami pięć płaskowników, giętych i rozmieszczonych w ten sposób, że ich końce zbiegają się ok. 1 metra nad środkiem obręczy. Tam połączone nitami do ażurowej korony, nad którą znajduje się zawieszenie w postaci przestrzennej czterolistnej lilii, wyciętej z blachy, nieco przypominającej dwie skrzyżowane, stylizowane, majuskułowe litery M.
Utracone dzieło było kopią jednego z dwóch bliźniaczych zabytków, z 1498 roku, wiszących do dziś w zachodniej kruchcie katedry w Magdeburgu.
(oprac. B. Butryn)
Świecznik z katedry w Magdeburgu będący pierwowzorem malborskiego zabytku;
fot. B. Butryn.
August Laubich w warsztacie kowalskim w Magdeburgu. W pracowni zawieszone są dwa świeczki, być może oryginały z katedry, zdjęte na czas wykonania pojedynczej kopii dla Malborka. Fotografię wykonał osiadły w Magdeburgu, pochodzący z Gdańska, fotograf Eduard von Flottwell. Marienburg Baujahr 1892, il. 3.
Wnętrze kościoła zamkowego po zakończeniu prac regotyzacyjnych. W nawie zawieszony, w drugim przęśle od zachodu świecznik z Magdeburga. Marienburg Baujahr 1901, il. 2.