autor: nieznany
miejsce pochodzenia: Kwidzyn
czas powstania: XIX w.
materiał: drewno brzozowe
technika: snycerka
wymiary: 20,3 cm dł.
dawny numer inwentarzowy: W. Pr. 801
data utraty zabytku: w trakcie II wojny światowej
Łyżka została przekazana do Muzeum Regionalnego w Kwidzynie w darze w 1925 r. przez ucznia piątej klasy gimnazjum (niem. Sextaner) Isakowitza. Jej wartość wówczas została oszacowana na 3 marki. W momencie przekazania była pozbawiona części uchwytu. Zapewne oryginalnie miała ok. 25 cm długości.
Łyżkę wykonano z drewna brzozowego. Odznaczała się przepięknym uchwytem zdobionym snycersko. Dominującym elementem wzoru była plecionka, której podstawę stanowił motyw roślinny (być może tulipan) a zwieńczenie rodzaj palmety. Prawdopodobnie uszkodzenie uchwytu łyżki spowodowało jej wykluczenie z codziennego użycia i ofiarowanie do muzeum.
Rodzina Isakowitzów należała w latach 20. XX w. do zamożniejszej części kwidzyńskiego mieszczaństwa. Hermann Isakowitz był właścicielem parceli Markt 11 i Marienburgerstrasse 1, gdzie mieścił się jego sklep odzieżowy o dźwięcznej nazwie „Serce” (niem. Herz). Wraz z żoną Doroteą przybyli do Kwidzyna w początkach XX w. z Królewca. Byli członkami gminy żydowskiej. Posiadali czwórkę dzieci: Georga, Erwina, Ewę i Hannę. Prawdopodobnie to właśnie któryś z dwóch braci był muzealnym darczyńcą.
Łyżka zaginęła w czasie II wojny światowej i choć pozyskano ją w Kwidzynie to mogła pochodzić jeszcze z Królewca. Wygląd tego drewnianego sztućca zachował się na zamieszczonym w księdze inwentarzowej wizerunku oraz negatywie o numerze 0411.
Źródła: Księga inwentarzowa Heimatmuseum Westpreussen in Marienwerder, s. 69, poz. 801; Ł. Rzepczyński, Losy Rodziny Isakowitz z Marienwerder, Prowincja, Kwartalnik Społeczno-Kulturalny Dolnego Powiśla i Żuław, (2013), nr 1 (11), s. 66−75.
(oprac. J. Jezierska)
Księga inwentarzowa Heimatmuseum Westpreussen in Marienwerder, s. 69, poz. 801.
Łyżka ze zbiorów Muzeum Regionalnego w Kwidzynie na negatywie 0411; Zbiory Muzeum w Kwidzynie.